En de kamer werd donker

Hij knielde voor haar, wetende dat Zij teleurgesteld was, teleurgesteld in wat hij gedaan had en zijn service. Hij wist dat hij lui was geworden in zijn taken en opdrachten en hij wist dat hij hier voor zou moeten boeten… zeer zwaar boeten. Zij stond boven hem met een gedecideerde blik in Haar ogen en Zij dacht bij haarzelf :”hoe zal Ik hem straffen? ?”

De gedachte aan pijn en straf maakte dat Haar bloed sneller door Haar aderen ging stromen en Ze kon geen betere reden bedenken dan dat. “Wat zal ik doen met je voor je onstuimige acties, mijn kleine puppy??” Maar voordat hij maar een woord kon uitbrengen zei Ze..”En geef me geen antwoord als: alles wat U wilt Mevrouw, dat is veel te makkelijk.” PUPPY zat in de puree en het wist het nu zeker. Hij moest goed over zijn antwoord nadenken en hij wist dat hij weinig tijd had. Hij moest snel zijn. “Dit hondje zal niet eens nadenken om U te beledigen met algemene antwoorden Mevrouw,” “maar deze slaaf weet dat hij gecorrigeerd zal worden voor zijn daden.. en als U denkt dat U dat op een harde manier moet doen, Mevrouw… dan zal ik dat aanvaarden met eer en waardigheid.” DAT is een goed antwoord dacht Zij, maar Ze zei dat niet hardop om hem niet het idee te geven dat hij goed bezig was. “Ik zal uitmaken HOE ik je straf, klein nietig slaafje van Me. Begrijp je dat?!” Hij zei niets, knikte alleen voorzichtig en bleef zitten op de manier die zij hem eerder had bevolen.

“Kom naast Me zitten, kleintje,” Ze zei het zachtjes alsof Ze hem uitnodigde naar Haar te komen uit een daad van liefde. “Je bent niet alleen stout, maar je hebt je ook niet eens geschoren.” Het enige wat hij op dat moment kon denken was. OH NEE!! “En?” zei Ze met een lage stem, “Daarvoor zal ik je ook moeten straffen, Ik zal je je tien keer straffen met een houten plak… tien keer voor je brutaliteit. Ze grijnste terwijl Ze dit zei. “Met de rubberen plak zal ik je weer laten zien wat je plek is… en met Mijn platte hand krijg je tien petsen voor je gemis aan hygiene.” Hij knipperden niet eens met zijn ogen terwijl ze sprak want hij wist dat Zij de straf zou verdubbelen als hij zou reageren en hij wist dat hij het de komende tijd al moeilijk genoeg zou hebben.”Ga naar naar het speciale bankje en dan zal ik je de eerste tien geven voor de taken die je onvoldoende uitgevoerd hebt. En je gaat ELKE pets tellen, van het begin tot het einde… begrepen??” Hij knikte om te laten zien dat hij het begreep.

Ze begon met een lichte tik en hij twijfelde of hij deze moest tellen of niet…. “één” zei hij zachtjes. “Heel goed puppie… Ik hoopte al dat je zo slim was om te tellen” Hij voelde zich trots en een warm gevoel kwam over hem heen. Op dat moment voelde hij de tweede pets en dat herinnerde hem weer aan waar hij was en met een zucht zei hij: “twee, Mevrouw” “Ik wist dat je deze niet verwachtte” zei ze lachend om hem te plagen. “Ja, dat klopt, Mevrouw” zei hij. De derde, vierde en vijfde tikken kwamen nu snel achter elkaar op zijn rechter bil en de kracht waarmee ze toegediend werden dwongen hem bijna te gaan staan. Maar hij vermande zichzelf en hij bleef zo goed als hij kon voorovergebogen over het bankje liggen. “Vier, vijf, zes, Mevrouw” “Heeeeel goed, mijn kleine lieve puppie. Als je gaat staan krijg je er tien extra he, dat weet je.. is dat wat je wilt?” “Nee, Mevrouw” Ze greep hem aan de achterkant van zijn hoofd aan zijn haar vast en trok zijn hoofd naar achter terwijl ze de zesde, zevende en achtste klap gaf op zijn linkerbil. Hij reageerde niet. Hij telde elke tik hardop en de pijn werd met elke tik erger. Na nummer negen en tien besefde hij dat het klaar was en zijn lichaam ontspande… het zweet liep langs zijn lichaam. “Ik heb me bedacht over de volgende staf” zei Ze met een monotone en koude stem. “Ik denk dat ik mijn zweepje even ga pakken en je tien zweepslagen zal geven en jij gaat elke keer weer netjes meetellen” Hij wist dat de pijn hem zowel pijn als plezier zou brengen. De zweep sloeg hard tegen zijn vlees en het dacht dat hij in repen gescheurd werd maar bij elke slag probeerde hij stil te blijven liggen en telde hij netjes mee, precies zoals Zij, de vrouw die hij diende en lief had met heel zijn hart, had bevolen te doen.

Plotseling was het over. Ze stond over hem heen en glimlachte om het feit dat hij elke slag zonder aarzeling ondergaan had. Ze had hem slecht vijf van de tien slagen gegeven en zodra hij weer een beetje bijgekomen was pakte Ze de rubber plak en zei: “Je hebt er nog vijf tegoed, dus blijf maar netjes liggen en tel” De hardheid in haar stem maakte hem bang maar hij deed wat Ze hem gebood. Hij telde elke pijnlijke pets en hij voelde hoe zijn billen in brand stonden. Even dacht het dat hij het niet zou redden. Voorzichtig depte Zij zijn gezicht met een handdoek en hij voelde hoe zijn ogen zich met tranen vulde. Ze begon medelijden met hem te krijgen maar herinnerde zich wat de reden was van deze sessie en ze ging rechtop staan. “En nu, voor je laatste straf” zei Ze streng “zal Ik je de tien tikken geven die Ik je beloofd had en reken er maar op dat Ik goed zal luisteren of je goed meetelt”. Ze begon zachtjes en hij telde mee, maar Ze keek naar hem neer en zei: “deze hoef je niet te tellen schatje, Ik ben me alleen een beetje aan het opwarmen.” Ze sloeg hem zachtjes maar het leek alsof hij getroffen werd door de bliksem. De pijn schoot door zijn hele lichaam heen en de warmte en opwinding maakte dat hij nog meer begon te zweten. Hij bleef doortellen…. Zij deed wat ze eerder deed… zachtjes streelde Zij zijn billen tot Ze zijn lichaam voelde ontstpannen en op dat preciese moment sloeg Ze hem opnieuw om het effect te zien wat Zij voor ogen had. Elke keer als hij ontspande sloeg zij opnieuw… steeds als hij dacht dat het over was…. elke keer harder. En hij telde….. Ze pakte een veer, begon hem daarmee te strelen en zonder waarschuwing sloeg zij hard tegen zijn billen. Zijn lichaam kwam omhoog van het bankje, Haar arm strekte zich naar achter en Zij deelde de vierde klap uit. Hij stond zowat rechtop toen hij zich realiserde dat zij dat niet toe zou staan en hij dwong zichzelf weer terug.

Hij besefte dat hij moest uitvinden hoe hij de laaste zes tikken zou kunnen opvangen, liggend op het bankje. De vijfde tik gaf Zij met de achterkant van de veer; een small houten latje dat hem het gevoel gaf door een bij gestoken te worden. De zesde, zevend en achtste tikken kwamen snel achter elkaar, zo snel dat hij bijna de tel kwijtraakte. “Mijn hemel, jij bent goed hoor… Ik heb je goed getraind, je houd het netjes bij” Hij voelde de trots weer in zijn borst opzwellen maar hij wist dat hij nog niet op zijn lauweren kon rusten omdat hij er nog steeds twee tegoed had…. en hij wist zeker dat dit de ergste zouden zijn. “De laatste twee, mijn kleine schat, zullen degene zijn die je zult haten. Ik zal de zweep gebruiken en je zult bijna geen andere keus hebben dan op te staan. Als je opstaat dan zul je er voor elke keer, tien slagen bijkrijgen. Hij deed zijn ogen dicht en zei tegen zichzelf dat, wat er ook zou gebeuren.. hij zou niet opstaan… NIET opstaan…. zodat Ze hem niet nog meer slagen zou geven. Hij voelde dat hij boos werd van de uitdaging maar hij wist dat hij dit aan zou kunnen als hij kalm zou blijven. Hij wist dat de tijd gekomen was om te lijden voor zijn Meesteres. Ze nam de zweep en klakte deze zachtjes in de lucht zodat hij zich kon voorbereiden op wat komen ging. Toen zij hem sloeg voelde hij de striem die de zweep achterliet. Maar voordat hij “negen” kon zeggen kwam de zweep opnieuw op zijn billen. De lucht spatte uit zijn longen en hij viel huilend op de grond. Hij keek omhoog naar de ogen van zijn Meesteres en zei “tien Mevrouw” Hij knielde voor haar en kuste voorzichtig Haar beide voeten.

“Je hebt het goed gedaan, puppie en Ik zal je daarvoor belonen. Maar geloof Me… als dit nog eens gebeurd dan zul je nog veel meer pijn te verduren krijgen dan je vandaag gekregen hebt. Kom bij Me, kleintje” Haar stem was warm en zacht en zijn benen leken als vanzelf naar Haar toe te lopen. Hij legde zijn hoofd op de vloer, zoals hij geleerd had en voorzichtig streelde Zij de plekken waarvan Ze wist dat ze pijn deden om hem duidelijk te maken wat er was gebeurd en waarom.

Ze stond op en gebood hem Haar te volgen. Hij keek achterom en voelde wat er net gebeurd was en dit was duidelijk iets dat in zijn herinnering zou blijven als “minst favoriet” De deur ging dicht en de kamer werd donker.